Open Access

Joža Horvat

• Cilj je ovoga rada predstaviti morfološke značajke imenica a-deklinacije u govoru Svetoga Đurđa. Analiza se temelji na ekscerpiranim primjerima iz transkripcija ogledā slobodnoga govora prikupljenih tijekom vlastitih terenskih istraživanja te na podatcima iz detaljnih morfoloških upitnika. Građa je provjerena i u Rječniku govora Svetog Đurđa. U radu su imenice a-vrste opisane po sljedećemu načelu: najprije je predstavljen tablični pregled nastavaka u vrsti te su zabilježene posebnosti vezane uz određene padeže. Poslije njih slijedi pregled morfonoloških alternacija, naglasnih tipova iz sinkronijske perspektive te pregled povijesnoga razvoja morfologije imenica navedene vrste. Posebno su analizirane te objašnjene u komentarima imenice koje se svojom paradigmom ne uklapaju u najčešće obrasce. Zaključci dobiveni ovim istraživanjem uspoređeni su s dosad objavljenim prikazima morfologije govora Svetoga Đurđa u kritičkome osvrtu. Novi, detaljniji i precizniji zaključci, koji potiču na opis drugih sklonidbenih vrsta imenica, odnosno, morfološki opis drugih vrsta riječi, doprinijet će boljemu poznavanju govora.
• En este trabajo se presentan las características morfológicas de la flexión de los sustantivos cuyo genitivo termina en -a en el habla de Sveti Đurđ. Se analizan los ejemplos extraídos de las transcripciones del habla espontánea y aquellos obtenidos mediante cuestionarios morfológicos. A través del análisis de los ejemplos presentados, concluimos que el sistema morfológico del habla de Sveti Đurđ está simplificado en comparación con el protoeslavo. Los resultados de la evolución y la simplificación del sistema protoeslavo se reflejan en el hecho de que el sistema flexivo actual se basa en el género del sustantivo. Debido a varias modificaciones (cambios del tipo de raíz, de género, así como la aceptación de nuevos morfemas) todos los sustantivos se incorporaron en un sistema de flexión nominal que tiene tres tipos (según la desinencia en genitivo). Las innovaciones más relevantes son: la desaparición de las formas de dual, la dominación de un tipo de raíz, la tendencia de equiponderar las formas del V y N, así como la tendencia del sincretismo analógico en el mismo caso de varios tipos flexivos. Las conclusiones obtenidas en esta investigación, más detalladas y precisasque las formadas en las investigaciones anteriores, contribuirán a ubicar el habla de Sveti Đurđ en el mapa de la lengua croata con más precisión.