Open Access

This paper presents an overview on deverbal nominalizations from Ktunaxa, a language isolate spoken in eastern British Columbia, Canada. Deverbal nominalizations are formed uniformly with a left-peripheral nominalizing particle k (Morgan 1991). However, they do not form a single homogenous class with respect to various syntactic properties. These properties are illustrated with novel data, showing that deverbal nominalizations fall into at least two classes, which are analyzed here as nominalization taking place at either vP or VP, where vP-nominalizations include the external argument and VP-nominalizations do not. Evidence for this division comes from how possession is expressed, the interpretation of the passive (and passive-like constructions), and the licensing of verbal modifiers. As both classes of deverbal nominalizations are constructed uniformly with the nominalizing particle, these properties are derived syntactically from the size of the verbal constituent being nominalized.

In Japanese, direct combination of verbs or adjectives by coordination (with to 'and') or juxtaposition (with its empty counterpart) can form a NP, if the conjuncts are antonymous to each other; the coordinator to 'and' can combine only NPs elsewhere. We claim that this is because there is a phonetically empty nominalizer that can nominalize each conjunct, and that the new nominal construction has been gradually developing in the history of Japanese. An acceptability-rating experiment targeting 400 participants shows that the younger speakers were likely to judge this construction more acceptable than the older ones, that this tendency is slightly weaker in the Nominative condition than in the Genitive condition, and that the coordination condition was significantly worse than the juxtaposition condition.

Since Vietnamese is an isolating language, word order plays an important role in identifying the function of a particular word. Yet in some contexts word order may be flexible especially in the case of special information-structural settings. Discontinuous noun phrases constitute a specific case of non-canonical word order in Vietnamese. I have conducted two read-speech experiments in order to find out whether there are prosodic or intonational effects in a comparison between continuous and discontinuous noun phrases in Vietnamese. In the first experiment, speakers from the Northern dialect were recorded and in the second experiment speakers from the Southern dialect. The results showed prosodic differences in the two word order conditions in both dialects. The duration of the classifier is significantly longer (p<0.001, ANOVA calculation) in the case of discontinuous noun phrases and the rising tone (sắc) is clearly articulated as rising. In the case of continuous noun phrases, the duration of the classifier is significantly shorter (p<0.001, ANOVA calculation) and a classifier with rising tone may lose its rising property. These prosodic effects are related to prosodic boundaries. In the case of discontinuous noun phrases, the classifier constitutes the prosodic boundary, whereas with continuous noun phrases, the (right) prosodic boundary occurs further to the right. I assume that in Vietnamese there is generally a correspondence between syntactic and prosodic structure as in Selkirk (2011) and Féry (2017). This means that for example the DP hai trái cam ‘two oranges’ (two CLF orange) is matched by a prosodic phrase, thus (hai trái cam)Φ. However, when the noun cam ‘orange’ is separated from the numeral-classifier complex, the noun and the classifier form a prosodic phrase on their own: (hai trái)Φ. It can thus be concluded that intonation effects in Vietnamese are not only present when expressing sentence modality and when changing the role of function words (Đỗ et al. 1998 and Hạ & Grice 2010), but they also play a role in word order change, as in discontinuous nominal phrases. When it comes to syntactic aspects of discontinuous noun phrases, I discuss whether split constructions in Vietnamese involve movement as proposed by Trịnh (2011) or base-generation as put forward by Fanselow & Féry (2006). I argue for base-generation analysis since the second part of a discontinuous NP (remnant) may also occur outside of discontinuous noun phrases without its head noun and some discontinuous noun phrases do not have a continuous counterpart. My study confirms the connection between syntax and prosody. The two parts of the discontinuous noun phrase form their own phrases syntactically as well as prosodically.

Hitaplar gerek formal konuşmada gerekse informal dilde belirleyici bir özelliğe sahiptir. Hitaplar konuşmaya, yazmaya veya herhangi bir yazılı belgeye başlarken kullanılan ve göndericinin alıcıya yönelik bakış açısını belirten dilsel ifadelerdir. Hitap edilen kişi veya gruplar muhatap olarak adlandırılır. Selamlama ve hitap araştırmalarında, bir muhataba hitap ederken kullanılan dilsel araçlara hitap biçimleri denir. Dilsel hitap biçimleri, ad ve zamir kategorisine ayrılabilir. Ad kategorisindeki hitap türleri isimlerin, mesleki ve diğer unvanların kullanımını içerir. Hitapların zamir biçimleri kendilerini şahıs zamirlerinde gösterir. Zamirlerin bir alt sınıfı olarak, şahıs zamirleri gönderene veya kişilere atıfta bulunur. Dilsel iletişim hitaplar ile başlar. Herhangi bir konu hakkında birisiyle birdenbire konuşmaya başlamamak toplumsal uzlaşımın bir parçasıdır. Bu bağlamda hitaplar yaşamın her anında yer bulmaktadır. Bu makalede, Türk ve Alman dijital ortamlarda kadınların hitap ifadelerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. İnternet günümüzde toplumun h er alanındaki insanların zorunlu bir alışkanlığı haline gelmiştir. Toplumdaki bireyler etkileşimlerini büyük oranda internet aracılığı ile gerçekleştirmekte, sosyal medyayı takip ederek merak ettikleri konular hakkında fikir sahibi olabilmektedirler. Toplumda, arasında kadınların da önemli bir yere sahip olduğu büyük bir kesim günün her anında sosyal medya üzerinden iletişim kurmakta, kurdukları her tür iletişimde farklı hitap türleri sergilemektedir. Bu çalışma, kullandıkları hitaplar açısından kadınların dilsel davranışlarını içermektedir. Bilindiği gibi kadınlar ve erkekler birçok açıdan ayrıdırlar. Kadın ve erkekler arasındaki bu farklılıklar kendine dijital ortamda da yer bulmaktadır. Makalenin birinci bölümünü oluşturan kuramsal kısımda, hitapların tanımından yola çıkılarak konunun ayrıntıları ortaya konacaktır. Çalışmanın uygulama bölümünde, Türkçe ve Almancadaki sosyal medya metinleri her iki dilde hitaplar açısından karşılaştırılarak incelenecektir. Elde edilen veriler kadınların iki dildeki hitap kullanımı bağlamında değerlendirilecektir. Bu değerlendirme sonucunda Türkçe ve Almancada kadın dilinin hitaplar açısından nasıl bir kullanım alanının olduğu görülecek, her iki dilde ne tür farklılıklar ve benzerliklerin gözlemlenebildiği sonucuna ulaşılacaktır. Çalışmada Türkçe ve Almanca hitaplar karşılaştırılacağından inceleme genel olarak kontrastif söylem analizi ve deskriptif-analitik yöntemler doğrultusunda karma bir yöntem ile yürütülecektir.