Open Access

Marco Rasch

• W marcu 1944 roku Frankfurt nad Menem został zniszczony w znacznym stopniu w wyniku ataków bombowych brytyjskiego lotnictwa. W sierpniu 1945 roku Kurt Blaum, nadburmistrz Frankfurtu w latach 1945–1946, utworzył Radę Miejską, która natychmiast rozpoczęła pracę nad organizacją odbudowy. Miasto przejęło pokryte gruzem parcele oraz utworzyło spółkę, której zadaniem było usuwanie i recykling gruzu. Jednocześnie nadburmistrz Blaum opracowywał nowe przepisy, które ostatecznie znalazły się w podsumowaniu uchwalonej w 1948 roku w Hesji Ustawie o Odbudowie. W praktyce pierwszeństwo realizacji w okresie urzędowania nadburmistrza Waltera Kolba (1946–1956) miały projekty odbudowy budynków użyteczności publicznej oraz uszkodzonych w niewielkim stopniu domów prywatnych, szczególnie na peryferiach. Dopiero w następnych latach rozpoczęto właściwe planowanie odbudowy, z czym związana była również restrukturyzacja urzędów budowlanych w 1947 roku. W tym samym czasie rozpisany został konkurs na plan reorganizacji ciągów komunikacyjnych. Stare Miasto nie zostało w nim ujęte, dopiero rok później włączono tę część aglomeracji do koncepcji. Debata nad jej kształtem doprowadziła do znacznych kontrowersji między zwolennikami tradycyjnych i nowoczesnych rozwiązań urbanistycznych. Tradycjonaliści chcieli odbudowy większości ulic i linii budynków Starego Miasta, wiernej rekonstrukcji znaczących zabytków oraz odbudowy pozostałych budynków z zachowaniem przedwojennego charakteru miasta. W przeciwieństwie do nich zwolennicy koncepcji nowoczesnych planowali budowę luźno stojących bloków mieszkalnych – bez uwzględnienia wcześniejszego układu przestrzennego miasta. Ostatecznie zawarto kompromis, w którym przewidywano odejście od ciasnego układu Starego Miasta oraz bardziej rozproszoną zabudowę poprzez uproszczenie dawnego układu przestrzennego.
• Adequate balance between the necessary, the attainable and the desirable”. The reconstruction in Frankfurt am Main in the years 1945–1955</p> <p>In March 1944 Frankfurt am Main was destroyed by British bombing raids. In August 1945 Kurt Blaum, town mayor of Frankfurt in the years 1945–1946, created the Town Council, which immediately started the reconstruction of the city. The town became the owner of plots covered in debris, and created a partnership, the aim of which was to get rid of and recycle the debris. At the same time Mayor Kurt Blaum worked on new regulations, which were eventually included in the conclusion of the Reconstruction Act in Hesse in 1948.</p> <p>In practice, during the term of office of Mayor Walter Kolbe, the priority was given to projects of the reconstruction of public utility buildings and only slightly damaged private houses situated mainly in the suburbs. It was not until later that the proper planning of the reconstruction started, which was connected with the restructuring of construction offices in 1947. At the same time a tender for the reorganization of traffic routes was invited. The Old Town was not included in it. It was not until a year later that that part of agglomeration became part of the concept. The debate over its form led to significant controversies among advocates of tradition and supporters of modern urban solutions. Traditionalists insisted on the reconstruction of the Old Town’s most streets and houses, monuments and other buildings preserving their prewar character. On the other hand, supporters of modern concepts planned to construct widely spaced dwelling houses – not taking into account the earlier spatial planning of the city. Eventually, a compromise was reached by rejecting the idea of the tightly spaced Old Town and simplifying the old spatial planning.